Dornfelder No1

Jest to odmiana odporna i mało wrażliwa. Jeżeli pozwolimy jej na swobodny wzrost, będzie przeważnie dawała wysoki plon. Dlatego też wielu winiarzy, gdy owoce zaczynają dojrzewać, odcinają niektóre grona, aby zredukować plon i tym samym wspomóc koncentrację substancji aromatycznych w pozostałych gronach. Grona zbudowane są luźno i dzięki temu są mniej podatne na pleśń. Odmiana ta ma większe wymagania co do gleby; nie wystarczy jej piaszczyste czy kamieniste podłoże. Poza tym nie nadaje się zbytnio do posadzenia w miejscach zagrożonych mrozem.

W połowie lat siedemdziesiątych, kiedy Dornfelderem obsadzone było ledwie 100 ha winnic, odmiana ta zaczęła się upowszechniać. Dzisiaj uprawia się ją na 8,2 tysiącach ha, co stanowi ponad osiem procent niemieckiej powierzchni uprawnej. Spośród odmian czerwonych, jedynie Spätburgunder uprawiany jest jeszcze częściej. Odmiana ta najlepiej przyjęła się pośród winiarzy z Palatynatu oraz Hesji Nadreńskiej (w obu przypadkach ponad 3 tysiące ha powierzchni uprawnej), ale można ją znaleźć w większości regionów winiarskich. Nad rzeką Nahe, w Palatynacie, w Hesji Nadreńskiej oraz w Wirtembergii Dornfelder zalicza się do odmian kategorii „Classic”. Ta nowa odmiana powstała przed 50 laty już dawno awansowała do grona niemieckich klasyków win czerwonych oraz od lat cieszy się ogromną popularnością.